Als men over jonge mensen in steden praat, gaat het meestal over problemen: hangjongeren, voortijdige schoolverlaters, jeugdwerkloosheid of radicaliserende moslimjeugd. Sociaal-wetenschappelijk onderzoek naar jongeren wordt ook vaak door dit soort vraagstukken ingegeven. Daarnaast hebben onderzoekers veel aandacht voor subculturen van jongeren, waarin muziek en kleding een belangrijke rol spelen.

Zowel probleemjeugd als jeugdcultuur wordt bestudeerd in een stedelijke setting, deels omdat het zich daar, waar het zich op grote schaal voordoet, het best laat onderzoeken en deels omdat het inherent stedelijke verschijnselen zijn. Neem 'urban': een stroming binnen de populaire muziek (hiphop, rap en R&B) en een subcultuur van in de eerste plaats niet-blanke jongeren. In de Verenigde Staten wordt urban vooral gedragen door Afro-Amerikanen en Hispanics en is het een onderdeel van de straatcultuur in grote steden als New York. In Nederland zijn het vooral stedelijke jongeren met een Surinaamse, Antilliaanse, Turkse en Marokkaanse achtergrond die zich met urban identificeren.

AGORA wil zich in haar volgende nummer buigen over de relaties tussen de stad en jongeren. Hoe faciliteert de grote stad jongeren en hun subculturen? Passief levert de stad de 'critical mass' die tal van specifieke leefstijlen mogelijk maakt die buiten de stad ondenkbaar zijn. Met speciaal op jongeren gericht beleid kan de gemeentelijke overheid jongeren bovendien actief steunen. Tegelijkertijd hebben we oog voor de wijze waarop ongewenst gedrag van jongeren door stedelijk beleid wordt ontmoedigd. Tot slot staan we stil bij de vraag hoe jongeren de stedelijke openbare ruimte gebruiken en vormgeven.

Redactioneel

---

Thema

---

Varia

---

Recensie

---