Bijdragen & Bronnen

Jozef Ferdinand Toussaint (1807-1885), ijveraar voor de Vlaamse taal. 15 oktober 1830

---

Abstract

Fernand Toussaint (Meulebeke 1805 - Elsene 1885), zoon van een Frans emigrant was eerst ambtenaar tijdens het Hollandse regime. In september 1830 vluchtte hij naar Brussel en speelde een niet onbelangrijke rol in de Belgische revolutie. Hij werd lid van de revolutionaire en republikeinse Club, de ‘Réunion Centrale’. Deze Club hield zich intens bezig met de voorbereiding van de nieuwe staatsinstellingen. Toussaint heeft zich tweemaal (in het Frans) in de debatten gemengd, op 15 en op 30 oktober 1830.
Zijn republikeinse opvattingen kwamen het duidelijkst tot uiting op 15 oktober, waarbij hij de erfelijke monarchie, de instelling van een Senaat en het koninklijk veto verwerpt.
Op 15 oktober verdedigde hij de ‘Vlaamse taal, op een ogenblik dat alle discussies in het Frans verliepen’. Wetten en besluiten dienden volgens hem ook in het Vlaams vertaald te worden. Hij werd daarin gesteund door de Waals-Brabander Lucien Jottrand (1804-1877). Toussaint voerde daarover een perscampagne.
Deze materie kwam aan bod tijdens de werkzaamheden van het Nationaal Congres (10 november 1830-21 juli 1831). Op 27 november 1830 werd een amendement door de Oudenaardse vertegenwoordiger, Charles Liedts (1802-1878), goedgekeurd. Het stipuleerde dat alle wetten en besluiten dienden voorzien te zijn van een Vlaamse vertaling, ‘in de gemeenten waar Vlaams gesproken wordt’.
In die zin is Toussaint een voorloper van de Gentse groep rond Philip Blommaert (1808-1871), de eerste ‘taalijveraars’ in de Vlaamse beweging.
________

Jozef Ferdinand Toussaint (1807-1885), zealot of the Flemish language. 15 October 1830
Fernand Toussaint (Meulebeke 1805 – Ixelles 1885), son of a French emigrant, was at first a civil servant under the Dutch regime. In September 1830 he fled to Brussels and played a not unimportant role in the Belgian Revolution. He became a member of the revolutionary republican club, La Réunion Centrale. This club was intensely preoccupied with the preparation of the new state institutions. Toussaint took part in these debates twice, on 15 and 30 October 1830.
His republican opinions were most evident on 15 October, when he rejected the hereditary monarchy, the institution of the Senate, and the royal veto.
On 15 October he defended the “Flemish language, at a moment when all the discussions took place in French”. According to him, laws and decrees should also be translated into Flemish. He was supported in this by Lucien Jottrand (1804-1877) of Walloon Brabant. Toussaint lead a press campaign about this.
This matter came up during the proceedings of the National Congress (10 November 1830-21 July 1831). On 27 November 1830, an amendment from the representative from Oudenaarde, Charles Liedts (1802-1878), was approved. It stipulated that all laws and decrees should be provided with a Flemish translation, “in the municipalities where Flemish is spoken”. In this sense, Toussaint is a forerunner of the Ghent group around Philip Blommaert (1808-1871), the first “language zealots” in the Flemish Movement.

How to Cite:

Vanlandschoot, R., (2015) “Jozef Ferdinand Toussaint (1807-1885), ijveraar voor de Vlaamse taal. 15 oktober 1830”, WT. Tijdschrift over de geschiedenis van de Vlaamse beweging 74(4), 16-37. doi: https://doi.org/10.21825/wt.v74i4.12074