Abstract
Sinds het begin van de pandemie speculeren stadsgeografen, ruimtelijke economen en planologen over de mogelijke gevolgen voor steden. Zal corona een nieuwe periode van de-urbanisatie inluiden? Betekent dit het einde van files of het openbaar vervoer? Zijn er in de toekomst nog winkels in onze binnensteden of laten we alles via platforms bezorgen? Tegelijkertijd wordt er volop nagedacht over hoe deze crisis gebruikt kan worden om noodzakelijke hervormingen of zelfs transities te versnellen: corona als ‘kans’. Na een paar jaar hebben we meer zicht op wat er feitelijk is gebeurd. Wat voor beleid is daadwerkelijk gevoerd om de gevolgen van de pandemie te verzachten en zijn hierbij inderdaad ‘kansen gegrepen’? Op basis van recent ESPON-onderzoek worden de ervaringen in de regio Amsterdam besproken in het licht van de EU herstelfondsdoelstellingen om sociaaleconomische achterstanden te verminderen (just), de samenleving met respect voor de natuur duurzamer te maken (green) of slim verder te digitaliseren (smart). Op het oog lijkt hiervoor maar weinig aandacht te zijn geweest in Nederland. Dat komt deels door de vergaande centralisatie in Nederland en door het generieke karakter van het beleid om de negatieve gevolgen van corona te verzachten. Op lokaal niveau wordt echter wel degelijk aan deze transities gewerkt bij de crisisbestrijding, maar dan wel vaak ingepast in bestaande strategieën. Zo worden kansen (weliswaar wat verborgen) toch min of meer benut.
Keywords: Covid-19, proactief crisisbeleid, beleidskansen, regio Amsterdam, sociaaleconomische, groene en ‘smart’ doelstellingen
How to Cite:
Evers, D. & de Hollander, G., (2023) “Corona als (gemiste) kans”, Ruimte & Maatschappij 14(1), 3–13. doi: https://doi.org/10.21825/renm.89133
Downloads:
Download PDF
View PDF