Abstract

Positieve actie-plannen op het vlak van de tewerkstelling worden sinds kort ook in België voor migranten voorzien. In deze bijdrage wordt onderzocht of deze positieve actie-plannen wel zo rechtvaardig en verantwoord zijn als ze op het eerste zicht lijken. De in positieve actie-plannen vervatte maatregelen worden vanuit een sociaal-ethisch perspectief in drie categorieën ondergebracht. Vervolgens worden de in het positieve actie-discours vervatte deontologische argumenten voor een voorkeursbehandeling van migranten (één van de onderscheiden categorieën) op hun geldigheid onderzocht. In een derde onderdeel wordt gekozen voor een consequentialistische invalshoek en worden kosten en baten van een voorkeursbehandeling tegen elkaar afgewogen. Tenslotte worden de positieve actie-plannen in hun geheel geëvalueerd en bepleit de auteur een globale, niet-categoriale aanpak van achterstand en achterstelling.

How to Cite:

Broeckaert, B., (1992) “Positieve actie-plannen voor migranten: een goed idee?”, Tijdschrift voor Sociologie 13(2), 189–220. doi: https://doi.org/10.21825/sociologos.86142