Abstract

In hun maatschappijtheorie behandelen A. Giddens en J. Habermas beiden de controverse tussen handelingstheoretische en systeemtheoretische benaderingen in de sociologie. Hun theorie tracht dit dualisme te overbruggen. Vanuit een herformulering van de begrippen 'systeem', 'structuur' en 'handelen’ argumenteren Giddens en Habermas dat actoren en structuren niet los van elkaar kunnen begrepen worden. Giddens gaat hierin het verst door 'handelen' en ' structuren' niet langer als onderscheiden werkelijkheidsdomeinen op te vatten. In hun theorie hechten ze beide een bijzonder belang aan de inbreng van recente, interpretatieve sociologieën. Hierdoor verschijnt bij Giddens en Habermas de actor als een intentioneel en competent handelend persoon die op een reflexieve wijze zijn gedrag beheerst. Toch meent Habermas functionele samenhangen te kunnen onderscheiden die door de actoren binnen de horizon van hun alledaagse leven niet kunnen waargenomen worden.

How to Cite:

Ruebens, M., (1986) “Actoren en structuren in de sociologie van Giddens en Habermas”, Tijdschrift voor Sociologie 7(3), 573–600. doi: https://doi.org/10.21825/sociologos.85955