Abstract

Zuilen zijn een modern fenomeen; hun hoogtepunt situeert zich tussen 1900 en 1960; vooral katholieken en socialisten neigen tot verzuiling; verzuiling is niet in alle staten van belang. Met de begrippen "sociale beweging" en "functionele differentiatie" wordt gepoogd om al deze verschillende aspecten te integreren in een algemene theorie van verzuiling. Sociale bewegingen vormen de bewegende achtergrond waartegen zuilen zich als netwerken van organisaties verheffen. Door functionele differentiatie, waarmee de essentie van het moderniseringsproces van onze westerse samenleving wordt aangeduid, kunnen binnen sommige sociale bewegingen netwerken van domeinspecifieke organisaties groeien. In een voortgezet stadium leidt ditzelfde proces tot manifeste ontzuiling (organisaties en zuilleden verlaten de zuil) en latente ontzuiling (transformatie van de zuil tot een neo-corporatief conglorneraat). Daarmee behoren zuilen en verzuiling tot een op zijn einde lopend tijdvak.

How to Cite:

Hellemans, S., (1985) “Elementen voor een algemene theorie van verzuiling”, Tijdschrift voor Sociologie 6(3), 235–258. doi: https://doi.org/10.21825/sociologos.85909