Abstract

Goffmans sociologie wordt dikwijls symbolisch interactionistisch genoemd. Om dit probleem te onderzoeken werd het werk van Goffman vergeleken met de visie van Blumer over het symbolisch interactionisme. Er wordt aangetoond dat Goffmans kaderanalyse, uitgewerkt in Frame Analysis (1974), reeds in zijn vroegere werken aanwezig was en dat deze benadering een andere bedoeling heeft dan het symbolisch interactionisme. In het artikel wordt verduidelijkt dat beide auteurs vertrekken van een gedeeltelijk verschillende visie op werkelijkheid, mens en maatschappij. Bijgevolg nemen zij ook andere opties bij de bepaling van het voorwerp van de sociologie en bij de méthodologie. De werkelijkheidsopvatting van beiden is gekenmerkt door ambiguïteit: filosofisch idealisme en realisme. Voor Goffman impliceert dit een positivisme en een situationeel 'verstehen'; Blumer valt terug op de studie van de werkelijkheid als een produkt van individuele zingeving. Goffman ziet de maatschappij als een emergente werkelijkheid, Blumer redueeert haar tot een geheel van interacterende Individuen. Methodologisch wordt dit omgezet in een anaskopische en kataskopische opstelling bij Goffman en een anaskopische opstelling bij Blumer. Deze visies hebben voor de voorwerpbepaling van de sociologie de volgende consequenties: Goffman zoekt naar de structurele en organisatorische kenmerken van het sociale handelen, terwijl Blümer de nadruk legt op het sociale handelen als produkt van zingevende actors. Onderzoeksmatig vertaalt dit zich in een zeer verschillende werkwijze. Blümer verwerpt de klassieke onderzoeksprotocols. Hij wil langs participerende observatie komen tot een juiste probleemstelling, rekening houdend met de individuele zingeving. Goffman gebruikt etnografisch materiaal, films, romans, enzomeer en zoekt daarin naar de 'kaders', die de actors gebruiken om de vraag 'wat gebeurt er hier ?' te beantwoorden.

How to Cite:

Verhoeven, J., (1983) “Erving Goffmans kaderanalyse: een negatie van Herbert Blumers symbolisch interactionisme”, Tijdschrift voor Sociologie 4(3), 319–352. doi: https://doi.org/10.21825/sociologos.85845