Abstract

In dit artikel wordt nagegaan in welke mate dat binnen een bepaald onderzoek de doelstelling van het survey-interview nl. het op betrouwbare wijze bekomen van geldige informatie, gerealiseerd werd. Uit veronderstellingen omtrent de aard van een interview werden hiervoor drie diagnostische momenten afgeleid : interviewer-variantie, analyse van de interviewduur en de rangorde van de interviews. De afhankelijke variabelen die in de analyses werden gebruikt zijn : het aantal sporten dat men het laatste jaar beoefend heeft, het aantal ooit beoefende sporten en het aantal sporten waarvoor men ooit belangstelling heeft gehad. Uit de resultaten bleek dat de interviewer op zichzelf en kenmerken van interviewers zoals ervaring, snelheid en eigen rapportering van aktuele en vroegere sportbeoefening en belangstelling een zekere verklaringskracht hebben ten aanzien van deze drie basisvariabelen. De vaagheid van de vraagstelling - met daaraan verbonden de grotere mogelijkheid voor interpretatief gedrag in funktie van eigen rapportering van de interview - en een negatieve kosten-batenanalyse konden daarmee in verband gebracht worden.

How to Cite:

Loosveldt, G., (1982) “Proeve van onderzoek naar de kwaliteit van gegevens bekomen via het survey-interview”, Tijdschrift voor Sociologie 3(3), 215–228. doi: https://doi.org/10.21825/sociologos.85816