Pierke in Gent, al heel oud en nog springlevend

---

Abstract

Pierke is zonder discussie de meest typische figuur van het Gentse poppenspel. Zijn witte verschijning met hoge puntmuts of potmuts en rode bollen is onbekend elders in onze landen. Dit artikeltje probeert de vraag te beantwoorden naar zijn herkomst en de omstandigheden van zijn ‘geboorte’. Enkele toevallig bewaard gebleven afbeeldingen tonen hem in deze outfit al rond 1830, wel niet als kleine marionet in een poppenkast, maar in levenden lijve als liedjeszanger in de Gentse straten. Het was een van oorsprong Italiaanse komediefiguur. In zijn typisch wit kostuum met bollen en banden verscheen hij een eeuw later als Pierrot, Pieroo, Pierootje, Pier of Pierke, in het Gentse poppenspel: de ‘spellekes’ voor kinderen die floreerden in de volkswijken. Daarvan zijn er enkele getuigenissen ca. 1880 waarin het ventje onder andere als bakker of schilder opgevoerd werd. Meer gegevens zijn voorhanden over zijn optreden in een ‘spelleke’ tijdens W.O. I bij de familie De Puydt aan de Wissenhage straat over de Verbindingsvaart (Nieuwe Vaart). Daar werd het figuurtje opgepikt door onderpastoor Vandenbroecke van Sint-Theresia – Muide, die het ventje uit de marginaliteit haalde. Later leefde Pierke verder in het Spelleke van het Folkloremuseum (nu Huis van Alijn) in het stadscentrum en andere poppenspelen in de stadsrand. In de laatste decennia werd Pierke het best bekend in dubbelvorm, als pop en levend en wel als Pierke Pierlala in de persoon van Luk De Bruyker met zijn Spelleke van Drei Kluiten. Ondanks een groot verschil in grootte en volume (zeg wel) zijn beiden in één oogopslag herkenbaar als Pier - Pierke. Dat werd een van de elementen die de heropleving van de Gentse Feesten aandreef.

How to Cite:

Devriese, L., (2022) “Pierke in Gent, al heel oud en nog springlevend”, Ghendtsche Tydinghen 51(3), 200–211. doi: https://doi.org/10.21825/gt.92100