Bijdragen & Bronnen
Author: Frans-Jos Verdoodt
De Heilige Stoel, d.w.z. het hoogste bestuurslichaam van de Rooms-Katholieke Kerk, toonde tijdens de Eerste Wereldoorlog in ruime mate begrip voor de verzuchtingen van de Vlaamse beweging. In de ogen van ‘Rome’ waren die verzuchtingen terecht: op grond van hun miskenning in het verleden, verdienden de Vlamingen, na de afloop van de oorlog, een tegemoetkomende houding vanwege de burgerlijke en kerkelijke overheid. Dat de katholieke aartsbisschop Désiré Mercier (1851-1926) die tegemoetkoming radicaal bleef afwijzen, stuitte in Rome nauwelijks op begrip. En dat de kardinaal-aartsbisschop zich daarenboven steeds meer profileerde als het symbool van het verzet tegen de Duitse bezetter versterkte het ongenoegen bij sommige leden van de Romeinse Curie.
De Heilige Stoel mocht dan wel oordelen dat de Vlaamse Kwestie na de oorlog moest worden beslecht, zolang die oorlog woedde, wenste men een pragmatisch standpunt in te nemen: de bezetting was beslist een kwaad, maar daarom diende men nog niet op te roepen tot een burgeroorlog.
__________
Roma locuta, causa finita?
The Holy See, that is to say, the highest administrative body of the Roman Catholic Church, demonstrated a broad understanding for the aspirations of the Flemish Movement during the First World War. In the eyes of ‘Rome’ these aspirations were just: on account of the poor treatment that they had received in the past, the Flemings deserved an accommodating attitude from the civil and ecclesiastical authorities after the end of the war. The fact that Catholic archbishop Désiré Mercier (1851-1926) remained radically opposed to this accommodation was met with bewilderment in Rome. What’s more, the fact that the Cardinal-Archbishop also began to present himself more and more as the symbol of resistance to the German occupier strengthened the displeasure among some members of the Roman Curia.
The Holy See could certainly proclaim that the Flemish Question needed to be settled after the war; so long as the war raged they wanted to take a pragmatic point of view: the occupation was certainly wicked, but still, one did not have to call for a civil war on its account.
Keywords:
How to Cite: Verdoodt, F. (2019) “Roma locuta, causa finita?”, WT. Tijdschrift over de geschiedenis van de Vlaamse beweging. 77(3). doi: https://doi.org/10.21825/wt.v77i3.15688