Het Gentse begijnhof O.L.V. ter Hooie in de Franse tijd (1795-1814)
- Francis Ascoop
Abstract
Elk begijnhof was een soort ministad, waarin begijnen woonden in huizen en conventen. Ze hadden hun eigen kerk en verleenden bij stand aan zieke en arme begijnen. Begijnen waren kloosterlingen noch leken. Ze situeerden zich op de breuklijn tussen het kloosterleven en het leven als leek in de wereld. Net zoals kloosterlingen legden ze geloften van gehoorzaamheid en kuisheid af, maar het waren slechts tijdelijke geloften. Op elk ogenblik kon het begijn beslissen naar de 'wereld' terug te keren. Bovendien was het begijnhof niet ingebed in een ruimere structuur als een kloosterorde of -congregatie. Elk begijnhof was onafhankelijk.
De auteur wil in dit artikel focussen op de Franse tijd: de periode vanaf de annexatie van de Oostenrijkse Nederlanden bij de Franse republiek in 1795 tot de bevrijding door de geallieerde troepen in 1814. Vanaf 1795 gaat Ter Hooie een periode van onzekerheden en wisselvalligheden tegemoet.
How to Cite:
Ascoop, F., (2009) “Het Gentse begijnhof O.L.V. ter Hooie in de Franse tijd (1795-1814)”, Van Mensen en Dingen: tijdschrift voor volkscultuur in Vlaanderen 7(1-2). doi: https://doi.org/10.21825/vmend.v7i1-2.5184
Downloads:
Download PDF
View PDF