Articles

De Kattenfeesten te leper

---

Abstract

leper staat vooral bekend om de stille getuigen van de Eerste Wereldoorlog, maar ook om de Kattenstoet en het Kattenwerpen. In dit artikel wordt een cultuurhistorische beschrijving gegeven van deze Kattenfeesten. Het woord 'Kattenstoet' klinkt mensen, die er nog nooit van gehoord hebben, vaak komisch in de oren. Daarom wordt er in dit artikel een beschrijving gegeven van deze optocht, voorafgegaan door een historisch kader van het Kattenwerpen. Hoewel leper niet de enige stad is waar katten gebruikt werden als slachtoffer bij allerlei volksspelen, is ze wel een van de weinige steden waar dit ritueel nog steeds plaatsvindt, zij het met pluchen in plaats van met echte katten. In dit artikel worden heel wat landen en steden genoemd met een kattenritueel, de ene al wreder dan de andere. Er kunnen vele verklaringen gegeven worden voor het geselen en doden van katten, maar het antwoord blijft een mengeling van waarheid en fantasie, van legenden en historische feiten. Dit artikel haalt enkele voorbeelden aan uit velerlei culturen en komt zo bij het Kattenwerpen te leper. Volgens Breyne was het een gevolg van de grote hoeveelheid dieren aanwezig in de stad. leper was een lakenstad en dankte zijn welvaart aan de lakennijverheid. De ingevoerde wol, opgestapeld in de Lakenhallen, nadien verwerkt tot laken was een ideale plek voor muis én kat. Wanneer dit ritueel voor het eerst plaatsvond is niet zeker. Breyne geeft echter 962 aan als het jaar waarin voor het eerst levende katten van de toren van een kasteel worden geworpen. De oude kronieken van de stad over het Kattenwerpen zijn overigens ook niet altijd even waarheidsgetrouw of historisch correct. De stoet zelf, die steeds plaatsvindt op de tweede zondag van mei, is doorheen de jaren nagenoeg onveranderd gebleven. Hoewel er jaarlijks dingen toegevoegd, afgeschaft of veranderd worden, bestaat de stoet al sinds de oprichting uit enkele steeds terugkerende thema's met daarin gevestigde Kattenstoetwaarden. 'De traditie wankelt, maar ze is niet dood ' , zegt Breyne. Hoe het echt met de Kattenfeesten gesteld is, kan u best zelf bepalen door in mei een kijkje te gaan nemen in leper.  

How to Cite:

Moesen, A., (2005) “De Kattenfeesten te leper”, Van Mensen en Dingen: tijdschrift voor volkscultuur in Vlaanderen 3(4). doi: https://doi.org/10.21825/vmend.v3i4.5298