Abstract

Sedert 25 jaar is het aantal mensen dat in hun intieme relatie een standaardpatroon vertoont, duidelijk afgenomen. Er is een nieuw model voor partner-relaties in opkomst, waarin weinig vaste normen en voorschriften aanwezig zijn. In dit model staan zelfstandigheid, machtsgelijkheid en persoonlijke intimiteit voorop. De relatie krijgt gestalte via onderhandeling en overleg. De keerzijde van zo'n expliciete relatie is de benodigde inspanning om afspraken te maken en regelingen te treffen: het is een "gulzig" soort relatie. Het slokt veel menselijke energie op. Het laat partners veel vrijheid, doch vraagt ook een grote communicatieve investering van hen. Momenteel wordt dit relatiemodel vooral onder mensen met een goede maatschappelijke positie aangetroffen. Of het zich in de toekomst onder de hele bevolking zal verspreiden, hangt onder meer af van een verbeterde positie voor vrouwen, van de mogelijkheden om werk en ouderschap te combineren, van de modernisering van de institutie huwelijk én van een geleidelijke routinisering en standaardisering van het onderhandelen in een intieme relatie.

How to Cite:

van der Avort, A., (1989) “Relatievorming in Nederland: op weg naar expliciete relaties... en verder?”, Tijdschrift voor Sociologie 10(Jaarboek), 271–292. doi: https://doi.org/10.21825/sociologos.86074