Abstract

Sociologisch onderzoek naar seksueel gedrag werd in het verleden gekaderd in een waarden- en normenperspectief of in een emancipatieperspectief. Met de komst van aids is daar een dimensie aan toegevoegd, namelijk het volksgezondheidsperspectief. Het komt er daarbij op aan doelgroepen voor gerichte preventie af te bakenen. Toch kunnen we niet om de eerste twee benaderingen heen. We bekijken het seksueel gedrag van jongeren vanuit hun relaties en vanuit de normen die daarrond bestaan. Van moderne jongeren wordt verwacht dat ze over deze normen met zichzelf en met elkaar kunnen onderhandelen. Dit impliceert dat ze over een zekere rationaliteit en mondigheid beschikken (cfr. de moderniseringstheorie van Elias). In het artikel beschrijven we enkele cruciale momenten in seksuele relaties, namelijk de eerste geslachtsgemeenschap, de intitiatiefname tot seksueel contact, het ter sprake brengen en het nemen van voorbehoedsmiddelen, het onderhandelen over condoomgebruik. Daaruit blijkt dat vele jongeren niet in staat zijn rationale opties te nemen en dat ze evenmin voldoende onderhandelingsvaardig zijn om hun intenties ten aanzien van hun partners waar te maken. In het kader van de aidspreventie vormt dit een moeilijk te overwinnen barrière. In een breder perspectief kunnen we stellen dat dit element van persoonlijkheids- en relatievorming in de eerste plaats een cultureel gegeven uitmaakt, dat aan elke aidspreventiestrategie of aan elke gezondheidsvoorlichting en -opvoeding een emancipatorische dimensie toevoegt.

How to Cite:

Knops, N. & Nieuwinckel, S. & Poppe, E. & Van Hove, E., (1989) “Jongeren in seksuele relaties”, Tijdschrift voor Sociologie 10(3-4), 455–477. doi: https://doi.org/10.21825/sociologos.86058