Abstract

Aan de hand van de NEGO-4 enquête in Vlaanderen documenteert het artikel hoe twee generaties vrouwen, drie groepen Ingedeeld naar levensbeschouwing en drie groepen ingedeeld naar onderwijspeil een serie transities maken gedurende de gezinsvorming (eerste sexueel verkeer, ongehuwd samenwonen, huwen, ouderschap). Er wordt gebruik gemaakt van de "proportional hazard”-methode met verschoven startpunten (shifted proportional hazards) en een semi-Markoviaanse keten. Een toename in onderwijspeil bij Individuen veroorzaakt vooral een latere start van ieder fenomeen, doch geen trager of sneller transitieritme eens een start is genomen. Toenemende onkerkelijkheid daarentegen veroorzaakt vooral snellere transities naar eerste sexueel verkeer en ongehuwd samenwonen, en veel tragere overgangen naar ouderschap bij de jongste generaties. Regelmatig pratikerende katholieken behouden in Vlaanderen een traditioneel patroon zonder ongehuwd samenwonen, en kennen daarom uitstel van partnerschapsvormlng. Vrijzinnigen blijven langer kinderloos.

How to Cite:

Lee, H., Rajulton, F., Wijecwickrema, S. & Lesthaeghe, R., (1987) “Gezinsvorming in Vlaanderen: nieuwe vormen, andere timing.”, Tijdschrift voor Sociologie 8(2-3), 35–68. doi: https://doi.org/10.21825/sociologos.85975