Abstract

Automatisering wordt meer en meer begrepen als een proces dat gedragen wordt door actoren. Het weze daarom interessant de positie te bekijken van de vakbeweging als actor. Gezien de technologische vernieuwing voor de werknemers zowel een uitdaging als een bedreiging vormt, eist de vakbeweging een doorslaggevende werknemersstem in de automatiseringsbeslissing. Van Gelder van de FNV werkte een modelvoorstel tot werknemers/vakbondsparticipatie uit. Dit model wordt in dit artikel als uitgangspunt genomen om de technologieakkoorden afgesloten in België en enkele andere Europese landen te benaderen. In hoeverre laten zij zulke betrokkenheid van werknemers/vakbond toe? In hoeverre garanderen ze mogelijkheden daartoe? Een analyse van technologieakkoorden in België, Dutisland, Groot-Brittannië, Zweden en Noorwegen wijst uit dat enkel in deze laatste twee landen mogelijkheden voorzien zijn tot vergaande participatie in de richting van het geschetste model. Benadrukt wordt eveneens dat de keuze voor zulk model ook probleemsituaties met zich brengt voor de uitbouw van organisatie en optreden van de vakbond binnen het bedrijf.

How to Cite:

Van der Hallen, P., (1985) “De vakbeweging als actor bij automatisering”, Tijdschrift voor Sociologie 6(1-2), 159–205. doi: https://doi.org/10.21825/sociologos.85905