Abstract

Lange tijd maakte het fenomeen deviant gedrag van meisjes binnen de criminologie; een verwaarloosd studieterrein uit. De voornamelijk psychologische verklaringen van deviant gedrag van meisjes leidden dan ook tot de individualisering van de oorzaken ervan. Een belangrijke aanzet tot de hernieuwde belangstelling voor deviant gedrag van; meisjes vormen onderzoekingen naar de niet-geregistreerde jeugdmisdadigheid waaruit blijkt dat het deviantie- en delinquentiepatroon van meisjes sterke gelijkenissen vertoont met dit van jongens. Anderzijds wordt door studies over selectiviteit in de rechtspleging gewezen op de paternalistische, bescherming waarvan vooral meisjes het voorwerp uitmaken en op het hanteren van een dubbele standaard van moraliteit waarmee gedragingen van jongens en meisjes op verschillende wijze als deviant geklasseerd worden. Mede onder invloed van de door de feministische criminologie gelanceerde emancipatiehypothese valt er de laatste jaren een toegenomen belangstelling te constateren voor de roltheoretische benadering van meisjescriminaliteit. De resultaten van empirisch onderzoek wijzen evenwel niet eenduidig in de richting van het door aanhangers van de emancipatiehypothese veronderstelde verband tussen masculinisering van vrouwelijk gedrag enerzijds en toegenomen vrouwen- en meisjescriminaliteit anderzijds. Benevens de kritiek dat de emancipatiehypothese gebaseerd is op traditionele assumpties omtrent de geslachtsrollen, wordt hierin ook geen aandacht besteed aan de processen langs dewelke geslachtsrollen vastgelegd worden en op welke wijze deze laatste kunnen verbonden worden met sekseverschillen in deviant gedrag. In deze bijdrage wordt geargumenteerd dat een startpunt voor de verklaring van geslachtsverschillen in deviant gedrag gelegen is in de analyse van socialisatieprocessen die het gedrag van jongens en meisjes sturen in de richting van de overeenkomstig hun sekse geldende sociale rollen. Terwijl hierdoor duidelijk wordt dat de factoren die aan de basis liggen van deviant en delinquent gedrag zowel bij meisjes als bij jongens dezelfde kunnen zijn, kunnen geslachtsspecifieke socialisatieprocessen (althans gedeeltelijk) verantwoordelijk gesteld worden voor de differentiële belangrijkheid naar geslacht van criminaliteitsbelemmerende of -bevorderende factoren.

How to Cite:

Blomme, J., (1984) “Deviant gedrag van meisjes: een toepassing van het differentiele socialisatieperspectief”, Tijdschrift voor Sociologie 5(3), 387–408. doi: https://doi.org/10.21825/sociologos.85884