Abstract
Om verschillende redenen stellen bekende individualiseringssociologen als Ulrich Beck en Antony Giddens dat armoede in laat-moderne samenlevingen een steeds tijdelijker fenomeen wordt en dat het daarmee eerlijker verspreid raakt over de hele bevolking. Vroeger of later, zo betogen zij, komt iedereen wel een korte periode in aanraking met armoede. In dit artikel onderzoeken Achterberg en Snel de houdbaarheid van deze vertijdelijkingsthese voor Nederland aan het einde van de vorige eeuw.
How to Cite:
Peter, A. & Erik, S., (2008) “Het einde van duurzame armoede?: over "vertijdelijking" en "verduurzaming" van armoede”, Sociologie 4(1), 53–68. doi: https://doi.org/10.38139/sociologie.89778
Downloads:
Download PDF
View PDF