Abstract

De middenklasse is bij stedelijke planners populair. Middengroepen gelden als essentieel voor het economisch draaiend houden van de stad en krijgen ook een sociale gidsfunctie toegedicht: ze brengen hun kennis en houding over op medebewoners die nog onder aan de sociale ladder staan. Uit evaluaties blijkt echter telkens dat in deze wijken weinig toenadering is tussen de verschillende statusgroepen. Toch is er wellicht sprake van een licht rolmodel- of middenklasseeffect: hoe terughoudend of lauw de contacten ook mogen zijn, er is altijd nog de mogelijkheid van observeren, ontlenen en identificeren. Verschillende middengroepen worden in het beleid impliciet geassocieerd met deze voorbeeldwerking. Aan wie hebben stadsbewoners op achterstand nog het meest als ‘lesmateriaal’? Aan de creatieve klasse, aan professionals of aan stijgers uit de eigen groep?

How to Cite:

Lex, V., (2006) “Op zoek naar de voorbeeldige middenklasse”, Sociologie 2(3), 288–301.