Abstract

In analyses van het populisme wordt weinig aandacht besteed aan de betekenis van populistische constructies in het dagelijks leven van mensen. Om dat te onderzoeken is een etnografische benadering nodig, die populisme opvat als een frame of script dat de wereld voor mensen (her)kenbaar maakt. Dit paper bevat een etnografie van de perspectieven op de wereld van ‘autochtone’ bewoners van een sociaal en etnisch gemengdewijk in Amsterdam Nieuw West. Plannen voor grootschalige sloop creëerden de symbolische ruimte voor een verdringingsdiscours, waarin door autochtone wijkbewoners een ‘self-understanding’ werd gearticuleerd in een antagonistische relatie met ‘anderen’: elites en soms (post) migranten.

How to Cite:

Mepschen, P., (2012) “Gewone mensen. Populisme en het discours van verdringing in Amsterdam Nieuw West”, Sociologie 8(1), 66–83. doi: https://doi.org/10.5117/SOC2012.1.MEPS