Abstract
Ruimtelijke identiteit was vroeger niet zo ingewikkeld: je had stedelingen en dorpelingen, en die woonden in steden en dorpen. Dit oude patroon van stad en land lijkt te zijn doorbroken. In plaats van afzonderlijke steden als voornaamste ruimtelijke eenheden, ontstaat een ingewikkeld netwerk van verschillende binnensteden, nieuwbouwwijken, dorpskernen, winkelcentra, oude suburbs en kantoorlocaties, waarbij geen van die plaatsen vanzelfsprekend het centrum vormt. Een dergelijk complex landschap is niet meer een stad of een verzameling van steden, maar een stedelijk veld.
How to Cite:
Metaal, S., (2000) “Oases tussen buitenwijken zonder stad: Compromis Deltametropool levert een identiteitsloos landschap op”, AGORA Magazine 16(2), pp. 12-13. doi: https://doi.org/10.21825/agora.v16i2.9641
Downloads:
Download PDF
View
PDF