Stimuleerde de overheid in het verleden de economie als opdrachtgever van grootschalige sociale woningbouw, nu staat de nieuwbouw op eigen benen. De afzet is voorlopig geen probleem. Nieuwe vragen die opkomen zijn: is deze voorspoed niet kunstmatig en zeer tijdelijk? Groeien de bestaande bouw en de nieuwbouw niet steeds meer uit elkaar? Kan in het nieuwe Europa het huidige huisvestingsbeleid gehandhaafd blijven?