Theme

Noodzakelijke stappen naar een daling van het antibioticumgebruik op de Vlaamse melkveebedrijven - Deel 3: sneltesten voor kiemdetectie

---

Abstract

De landbouwsector staat al enige tijd onder druk wat betreft het overtollige gebruik van antibioptica. Daarom wordt in de melkveesector via het selectief droogzetten en het selectief behandelen van niet-ernstige klinische mastitis bijgedragen tot het noodzakelijk reduceren en het meer verantwoord gebruik van antibiotica. Sneltesten voor kiemdetectie in de melk, die – mits een gedegen opleiding, kwaliteitscontrole en een kleine investering – snel en gemakkelijk in te zetten zijn op dierenartsenpraktijken en melkveebedrijven, zijn hiervoor een handige tool aangezien ze als basis kunnen dienen voor het selectief droogzetten en selectief behandelen van niet-ernstige klinische mastitis. Verschillende soorten sneltesten zijn voorhanden, elk met hun eigen specifieke eigenschappen en testkarakteristieken. Sneltesten komen voor onder de vorm van specifieke agars, Petrifilms™, welletjes, microchips en zelfs PCR-testen. Sommige testen bezitten een inherent antibiogram en/of volautomatische aflezing via specifieke software. Er bestaan eenvoudige sneltesten waarbij het resultaat de kiemgroei kan classificeren als polybacterieel, geen groei, groei van een grampositieve kiem of groei van een gramnegatieve kiem. Deze testen volstaan om te beslissen of een koe met niet-ernstige mastitis of bij het droogzetten al dan niet met antibiotica kan behandeld worden. Andere, meer gesofisticeerde testen gaan verder in kiemdifferentiatie tot op genus- of zelfs speciesniveau, wat andere beslissingen met betrekking tot het behandelen en uiergezondheidsmanagement toelaat. Elke geïnteresseerde gebruiker dient na te gaan welke sneltest het beste aansluit bij zijn/haar noden.

How to Cite:

Creytens, L., Piepers, S., De Vliegher, S. & Mertens, K., (2024) “Noodzakelijke stappen naar een daling van het antibioticumgebruik op de Vlaamse melkveebedrijven - Deel 3: sneltesten voor kiemdetectie”, Vlaams Diergeneeskundig Tijdschrift 93(2), 59–70. doi: https://doi.org/10.21825/vdt.90403